نیایش … دعا
بدست Parvin Farjadi • 24 آوریل 2012 • دسته: رنگارنگنيايش همچون امانتی همراه كسی است كه غالبا خداوند را نيايش مي كند . بارقۀ نور دعا و پرستش خداوند از سيما و نگاه نيايشگرهمواره ساطع است و آن را
به هر جا كه می رود با خود مي برد.
نيايش در همان حال كه مطالبه كردن يك چيزی است و به دست آوردن مطلوبی است در يك بعد ديگرش عميق تر از اين حرف هاست اين جاست كه به دعای اسلامی نزديك تر می شويم . عشق !
نيايش تنها وسيله ای برای كسب نيازمندی های ما نيست بلكه خود تجلی يك عشق نيز هست . نيايش كردن تجلی عشق ورزيدن
و احساس كردن و دوست داشتن است. كسانی كه معنی دوست داشتن وعشق و ايثار و خلوص را می فهمند خدا را به آسانی می شناسند .
به آن آسانی كه بوی يك گل را استشمام می كنيم می توانيم حضور خداوند را احساس كنيم، و احساس كنيم كه همه جا پر از اوست.
رنج و تلاش و احساس و عشق درونی و فكری كه مذهب وعرفان و هنر از آن متجلی شده است در طول تاريخ بشر زادۀ جدايی است .
احساس جدايی نه احساس تنهايی . تنهايی يعنی بی كسی . جدايی يعنی بی اويی … بی او ماندن .
با او ماندن يعنی او را داشتن و به او عشق ورزيدن .
روح عاشق اضطراب و دلهره و نگرانی را نمی پذیرد، و نيايش يعنی با تمام نيرو و اخلاص خواستن كه من درچنين وضع و چنين حالی و سطحی نمانم .
با تمام نيرو و با تمام امكان و اخلاص خواستن كه درمسير اين تكامل و تعالی بيفتی معجزه به وقوع می پیوندد…
که به قول الكسيس كارل : نيايش پرواز روح آدمی است بطرف آن كانون روحانی عظيم ومرموزكاينات …
( دكتر علی شريعتی)
.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده اند:
«اِغتَنِمُوا الدُّعاءَ عِندَ الرِّقَّةِ فَإِنَّها رَحمَةٌ.»
«دعا كردن را درهنگام رقّت قلب غنيمت شمريد، كه رقت قلب، رحمت است.»
(بحارالأنوار، ج93، ص347، ح14)
.
ما به اذن خدا، با دعا كردن پيام مهر و دوستى، مدد كارى وحمايت، و همدردى را، ازخود به ديگرى منتقل ميكنيم، و در اين روند ارتعاشاتى درجهان ملكوت
بوجود ميآوريم، كه ازطريق آنها خداوند كسى یا جیزی را، كه برايش دعا شده، مورد رحمت وعنايت خاص خود قرار ميدهد. دعا جسم وروح را توازن مى بخشد،
وسلامت وشادى در هردوى آنها بوجود ميآورد.
قدرت دعا نشانۀ آزاد شدن انرژى است، همانطور كه بكمك تكنيك هاى علمى انرژى اتمى را آزاد ميكنند، با استفاده ازقدرت دعا،
از طريق شگردهاى معنوى مى توان انرژى را آزاد ساخت، امروزه آثار اين قدرت انرژى زا بربسيارى آشكار است.
.
دعا و تفکر
شاید اغلب ما در بارۀ قدرت دعا و قدرت تفکر زیاد شنیده ایم، درحقیقت این دو عبارت به هم متصل و قدرت هایی توام هستند.
ذهن، خط اتصال میان خداوند و انسان است. دعا کردن شیوه ای از فکر کردن است که انسان را به خداوند پیوند می دهد. بعد از توبه و بازگشت از گناه
برای رفع هر مشکل، و حل هر مسئله ای، لحظاتی چند ذهن خود را آرام کرده و با دعائی صمیمانه برای همان موضوع از خدا راه حل بخواهیم،
و سپس دقایقی به تفکر یا مدتیشن بپردازیم، در اینصورت خواهیم دید که بطور خارق العاده ای آرامش می یابیم، و اغلب جواب قابل توجه ای بدست می آوریم .
.
دلت را با خداوند آشنا کن
ز عمق جان خدایت را صدا کن
دل غفلت زده مانند سنگ ست
مس دل را به یاد او طلا کن
به پیش او گشا دست نیازی
به درگاه بلند او دعا کن …
.
الهی الهی!
تو خالق ما، رب ما، و هدایتگر مائی،
نور وجودت را بر دوستداران حضرتت بتابان،
تا در کویر خشگ و شور زار وجودمان، هر خاری تبدیل به درختی ثمر بخش و سایه افکن شود.
آمین آمین آمین ای مهربانترین
دستان بلند بر آسمان اميدواری، همچون پرنده‌های رها از دام زمين
می گريزند و صدائی به گوش جانت می رساند: «بخوانيد مرا تا اجابت کنم شما را»….
اشاره به آیۀ 186 در سورۀ دوم ” بقره”: قرآن مجید
خداوند والا در قرآن کریمش فرموده:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
آنگاه که بندگانم دربارۀ من از تو پرسند،
– من نزدیکم و هرکه مرا خوانددعایش اجابت کنم.
آنها نیز باید دعوت مرا بپذیرندو بمن ایمان آورند، تا راهشان را بیابند. (186: 2 )
.
« أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ »
(قرآن کریم سورۀ 27 نمل/ آیۀ 62)
ترجمه:
(کیست آنکس که دعای درمانده را، چون ویرا بخواند، اجابت می کند، و گرفتاری را برطرف می گرداند؟)
گفته شده: مقصود از اجابت مضطر در هنگام دعا، اجابت دعا و برآوردن حاجت است زمانی که از سوی شخص دعا کننده،حقیقت دعا و مسألت تحقق یابد. زیرا تا زمانی که انسان در تنگنای اضطرار قرار نگیرد طلب و درخواست حقیقتاً از سوی او تحقق پیدا نمی‌کند. در آیۀ شریفه، اجابت با کلمه «إِذَا دَعَاهُ» مقید شد تا بفهماند دعا کننده باید فقط خدا را بخواند و این امر زمانی تحقق می‌یابد که از تمامی اسباب ظاهری قطع امید کند و قلب او تنها به پروردگار تعلق یابد چراکه اگر به اسباب ظاهری امید بسته باشد دیگر او را نخوانده و غیر او را صدا زده است.
زمانی که در دعا صادق باشد یعنی حقیقتاً بخواهد و فقط او را صدا بزند حق تعالی اجابت کرده و آنچه او را به اضطرار کشانده برطرف می‌کند همانگونه که خود
فرموده: «- من نزدیکم و هرکه مرا خوانددعایش اجابت کنم. آنها نیز باید دعوت مرا بپذیرندو بمن ایمان آورند، تا راهشان را بیابند.»
پس هیچ شرطی برای اجابت دعا قرار نداده جز این که حقیقتاً درخواست کنیم و فقط از او درخواست کنیم، و تسلیم امرش باشیم.
آیات بسیاری بیانگر این حقیقت است که انسان درهنگام اضطرار مانند سوار شدن بر کشتی در هنگام غرق شدن در آن لحظه به هیچ سببی دسترسی ندارد با اخلاص خدا را می‌خواند و پاسخ می‌شنود …
.
و نیز فرموده:
*« آنان که خدا را ایستاده و به پهلو خفته، یاد می کنند و در آفرینش آسمانها و زمین می اندیشند: ای پروردگار ما، این جهان را به بیهوده نیافریده ای، تو منزهی،
ما را از عذاب آتش باز دار.»
قرآن سوره آل عمران آیه 191
*ربنا امنا فاغفرلنا و ارحمنا و انت خير الراحمين. 109/23
پروردگار ما، ما به تو ايمان آورديم. ما را ببخش و بيامرز و به ما رحم كن كه تو بهترين بخشندگاني.
*ربنا اتمم لنا نورنا و اغفرلنا انك علي كل شي ء قدير. 8/66
پروردگارا، نور علم و ايمان را براي ما تمام گردان و ما را بيامرز كه تو بر هر چيز قادر و توانايي.
* ربنا اخرجنا من هذه القريه الظالم اهلها و اجعل لنا من لدنك وليا و اجعل لنا من لدنك نصيرا. 75/4
پروردگارا، ما را از دست ستمكاران نجات ده و راه فرج و نجاتي به ما بنما و يار و مددكاري براي ما بفرست كه از جانب تو ياور ما باشد.
*ربنا اغفرلنا ذنوبنا و اسرافنا في امرنا و ثبت اقدامنا و انصرنا علي القوم الكافرين. 147/3
پروردگار ما، گناهان ما را بيامرز و لغزش و اسراف ما را ببخش و قدم‌های ما را در راه انجام وظيفه ثابت بدار و بركفار نصرت و پيروزی بخش.
آمــــــــــــــــین ای مهربانترین . و الحمـــــــــــــدُلله رب العالمــــــــــين .
.
دعای خود را از شرک خالص کنیم
بیاد داشته باشیم، هر نوع خواندن، مدد خواستن، نذر و قربانی فقط مخصوص خدای جهانیان است.
اميرالموًمنين على (ع) فرموده اند:
«هيچ شفيع وخواهشگرى پيروزتر ورهاننده تر ازتوبه وبازگشت نيست.»
و امام باقر (ع) فرموده: «توبه كننده ازگناه ما نند كسى است كه گناه ندارد.»
و حضرت زهرا سلام الله علیها فرموده اند:
«کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.»
تنها بادعا کردن بی واسطه است که انسان به خدا وصل می شود، وخدا را با تمام وجود احساس می کند. انسان محتاج خداست درست همان گونه که به آب و هوا محتاج است.
درطول تاريخ مذاهب و شرايع گوناگون، اكثريت انسان‌ها چنين پنداشته‌اند كه فرشتگان و پيامبران پيشوايان دينى، يا مؤمنینی که از دنیا رفته اند، میتوانند در اين ميان نقش واسطه و شفيع را ايفا كنند، اما خداوند در قرآن کریم بارها تاكيد فرموده است که آنها نه تنها دعاى درخواست كننده را نمى‌شنوند، بلكه از اجابت آنها نيز عاجز بوده و در روز رستاخیز نيز، نه تنها از خوانندگان خود نمى‌توانند كوچكترين حمايت دستگيرى نمايند، بلكه معترض و منكر چنين واسطه تراشى‌هاى شرك آميزى خواهند شد. از آنجمله:
إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ ۚ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِير . (سورۀ فاطر/ آیۀ 14)
اگر آنها را بخوانيد دعاى شما را نمى‌شنوند و اگر فرضا بشنوند اجابتتان نمىكنند و روز قيامتشرك شما را انكار مى‌كنند و هيچ كس چون خداى آگاه تو را خبردار نمىكند.
وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ يَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ مَنْ لَا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَنْ دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِينَ. (سورۀ احقاق/آیات: 6 – 5)
و كيست گمراهتر از آن كس كه به جاى خدا كسى را مىخواند كه تا روز قيامت او را پاسخ نمىدهد و آنها از دعايشان بىخبرند،
و چون مردم محشور گردند دشمنان آنان باشند، و به عبادتشان انكار ورزند.
.
پس اکنون مطابق با سنت رسوا اکرم (ص) و به امر خدا برای ایجاد ارتباط بدون واسطه با خدا، صمیمانه و قلباً از همۀ گناه هان توبه کرده،
خالصانه خدارا می خوانیم، و قطعه ای از دعای زیبای کمیل را در اینجا تکرار می کنیم:
خدايا ببخش آن گناهانى را كه پرده عصمتم را مىدرد
خدايا ببخش آن گناهانى را كه در نعمتت را به روى من می بندد …
خدا يا ببخش آن گناهانى را كه بر من كيفر عذاب نازل مىكند.
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
استغفر الله ربی و اتوبه علیه
.
درتفسيرآياتى از قرآن مجید در این باره گفته شده:
بندگان! مراخوانيد تا شمارا پاسخ گويم، اميد برمن داريد تا براميدتان وفا كنم، كوشش ازبهرمن كنيدتا كوششهايتان را پاداش دهم ــ پاسخ كنندۀ دعاها به عطا منم،
پاسخ كنندۀ اميدها به وفا منم، مرا بى غفلت خوانيد تا منهم بى مهلت پاسخ گويم، مرا به اعتذاز و تضرّع خوانيد تا شما را به اكرام و تفضل پاسخ كنم،
مرا بقدر طاقت خوانيد تا شما را بكشف رفاقت پاسخ كنم، مرا به دعا و سئوال خوانيد تا شما را به عطا پاسخ كنم، مرا به طاعتهاى موقّت خوانيد تا شما را به ثوابهاى مؤيد پاسخ كنم ــ
من آن خداوندم كه از بنده عمل خرد پذيرم وعطاى بزرگ دهم، كه آن عمل ُخرد را بزرگ دانم و آن عطاى بزرگ را خرد شمارم،
هر كه نياز بخدا دارد توانگرش كند، و هركه ناز به او كند عزيزش گرداند…
گفته اند: بنده به اجابت حق به دعا رسيد، نه به دعای خود به اجابت نائل شد.
خواجه عبدالله انصاری)
.
یا رب من اگر گناه بی حد کردم
دانم به یقین که بر تن خود کردم
از هر چه مخالف رضای تو بود
برگشتم و توبه کردم و بد کردم ….
.
چون از خداوند سبحان حاجتى خواهى ، حاجت خود را با صلوات بر رسول خدا ( صلى الله عليه و آله ) آغاز كن .
زيرا خداى تعالى بزرگتر از اين است كه از او دو حاجت خواهند و او يكى را برآورد و يكى را روا نسازد .
کلمات قصار 361 نهج البلاغه
.
و همچنین درمورد دعا و شرايط قبولى آن، چنين آمده: كه هرآينه هربنده اى كه دعا كند، دعائى كه درآن سه چيز باشد، دعاى او مقرون به اجابت است:
يكى توحيد، (یکتا پرستی) ديگرى تنزيه، (پاک دانستن خدا ازهرشرک و ناپسند) و سوّمى اعتراف بگناه. (که شامل توبه نیز میگردد.)
عام برآنند که تا دعا نبوَد اجابت نبوَد، خاص برآنند که تا اجابت نبوَد توفیق دعا نبوَد.
خواجه عبدالله انصاری
.
و خداوند والا در قرآن مجیدش فرموده:
پروردگارت راپیش خود با تضرع (و خوف) با صدای آهسته در صبح و شب یاد کن و از غافلان مباش . ( 205: 7)
آنانکه در پیشگاه پروردگار تو هستند ازعبادتش تکبر نمی ورزند و او را تسبیح می گویند و برایش سجده می کنند. ( 206: 7)
پروردگارتان را با تضرع ( تواضع و فروتنی) درپنهانی بخوانید، زیرا او متجاوزان را دوست ندارد، و بعد از اصلاح زمین در آن فساد نکنید و خدا را با بیم و امید بخوانید،
زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است. (56 -55: 7 )
مؤمنان، همان كسانى‌اند كه چون خدا ياد شود دلهايشان بترسد، و چون آيات او بر آنان خوانده شود بر ايمانشان بيفزايد، و بر پروردگار خود توكل مى‌كنند.
همانان كه نماز را به پا مى‌دارند و از آنچه به ايشان روزى داده‌ايم انفاق مى‌كنند، آنان هستند كه حقاً مؤمنند، براى آنان نزد پروردگارشان درجات و آمرزش و روزی نيكو
خواهد بود. (4-2: 8) بدرستی که خدا راستگوی والامقام است.
خدایا خدایا! درداها شفا و نیازهای دنیا و آخرتمان را رفع کن، که توئی اجابت کنندۀ دعا ….
الهــی! بــه بـزرگـی‌ات، بخشندگی‌ات، گـویایـی‌ات، صبــوری‌ات، نـزدیـکی‌ات، مهـربانی‌ات، زیبـایی‌ات، بی‌نیازیت
دورد فرست به نور مؤمنین، رحمت جهانیان احمد مصطفی، خاتم پیامبران (ص)، و خاندان و دوستارانش همگی، و دعای نیک ما را از کرمت بپذیر،
که تو مارا به دعا امر کرده و اجابتش را بر خود واجب گردانده ای، و تو پذیرندۀ طاعت کوچک، و دهندۀ پاداش بزرگی …
آمــــــــــین … به مهربانیت ای مهربانترین، و شکر و سپاس مخصوص خدای جهانیان است …
.
با کوشش در راه انجام فرامین خداوند، از او بخواهیم تا بما توفیق تقوا داده و با هماهنگ ترین شکل ممکن از آزمون ها گذرگاها، و تنگناها گذرمان دهد،
دعا کنیم و نشانه های او را جستجو کنیم، تا به سوی ما نظر کند. پس او را بخوانیم و بدانیم که او با ماست …
طاعات مقبول، حوائج روا و دعاها مجیب ان شاءالله. ✿
امـيــــــــــــــــــــــــــــــــــــن يا رب العالمين و الحمـــــــــــــدُلله رب العالمــــــــــين
مارا به دعا كاش نسازند فراموش
رندان سحرخيز كه صاحب نفسانند …
.
یادمون باشه، اگه از هر طرف رفتیم و به نتیجۀ دلخواه نرسیدیم، باز هم دلسرد و نا امید نشیم، بکوشش خودمون ادامه بدیم، از خدا کمک یخوایم و افکار منفی رو
از خودمون دور کنیم.
اطمینان داشته باشیم که بهترینها برامون پیش می آد، آنقدر خوب و رضایت بخش که حتی الان نمی تونیم تصورش رو هم بکنیم، به خدا اطمینان داشته باشیم،
و بدونیم درهای بسته درحال باز شدن هستند، فقط زمان لازمه تا ما متوجه درهای باز بشیم، شاید دقیقاً از اون راهی که ما فکر میکردیم باید بشه، نشه،
و از راهی که خدا میدونه برای ما بهتره بشه، امکانات خدا نا محدوده و بصیرت اون کاملۀ…
همیشه قلبمون رو به رضایت و خشنودی خدا بگردونیم، و مطمئن باشیم جز خیر چیزی برای ما پیش نمی آد با نهایت سعی در راه درست، امورمان را بخدا بسپاریم
که او بصیر است بحال بندگان. خدایا از ما خشنود باش و مرا به خواست و ارادۀ خود راضی و خشنود کن.
بگو اگردعای شما نباشد، پروردگار من چه توجّهی به شما کند ؟ (۷۷:۲۵) امید باو و توکل بر او ….
.
در هر زمانی خداوند را ستايش خواهم کرد
شكر و سپاس او پيوسته بر زبانم جاری خواهد بود
جان من به وجود خداوند فخر می کند
اشخاص فروتن و افتاده اين را خواهند شنيد …
و خوشحال خواهند شد
بياييد با من عظمت خداوند را اعلام کنید
بياييد با هم نام او را ستايش کنیم….
مزامیر داود (ع)
.
.
