شکرگزاری
بدست Parvin Farjadi • 29 آوریل 2012 • دسته: رنگارنگاو كسى است كه عمل خوب را با پاداش بسيارعظيم تر پاداش ميدهد. شكرگزار بودن يعنى پاسخ خوبى را با خوبى دادن، شكرگزارى يكى از وظايف انسان دربرابر خداوند است.
او كسى است كه ما را آفريده و تمام نعمتهايش را برما ارزانى داشته، او به ما آزادى داده كه نعمتهاى او را ببينيم و شكرگزار باشيم، يا اينكه خود خواهى چشمان ما را ببندد
تا حتى وجود او را مُنكر شويم. كسى كه راه شكرگزارى را انتخاب می كند سعادتمند است، وچون آنچه را كه خداوند به او ميدهد در راه خدا صرف می كند،
خداوند شكور شكر او را با پاداشهاى بى نهايت بالاتر ازخوبيهاى او پاسخ ميدهد و اين خود راه را براى كارهاى خوب بيشتر هموار می سازد.
.
انسان شاكر ميداند كه تمام آنچه كه هست و تمام آنچه كه دارد ازطرف خداوند است.
او هرقسمتى از بدنش را، ذهنش را، زبانش را، دستانش را، فقط درآن راهى بكار می برد كه براى آن آفريده شده است.
او تمام آنچه را كه دارد – استعدادهايش را، قدرتش را، پولش را، براى خوشنودى خداوند با خلق خدا بكار می برد. خداوند به انسانهاى شاكر كمك می كند ،
و به عقل آنها، قدرتهاى آنها، و ثروت آنها مى افزايد.
.
شخصی که به این صورت شکر خداوند را بجا می آورد، همه چيز را خوب و زيبا مى بيند وهيچ چيز جز خوبى نمى بيند، وى ميداند كه تمام خوبى ها
ازطرف خداوند مى آيد، و از نعمتهائى كه خداوند به او داده در راه رضای خدا، براى خود و تمام خلق خدا به درستى و دست و دلبازى استفاده می كند.
او درحالت شكرگزارى دائَمى است.
آیاتی از قرآن مجید در این باره:
سپاس و بزرگداشت مخصوص پروردگار جهانیان است، بخشاینده است و مهربان، فرمانروای روز جزاست.
تنها تورا می پرستیم و تنها از تو یاری می جوئیم، مارا به راه راست هدایت فرما، راه کسانی که نعمتشان دادی، نه غضب شدگان و گمراهان.
سورۀ حمد یا فاتحه (۷- ۱: ۱)
.
پس بیاد من باشید تا بیاد شما باشم و مرا سپاس بگوئید و نا سپاسی نکنید. ( ۲ ۵ ۱: ۲)
هرکس کردار نیکی انجام دهد، مسلماً خدا ُشکرپذیری داناست. ( ۸ ۵ ۱: ۲)
ای مؤمنان از نعمتهای پاکیزه ای که روزیتان کرده ایم، بخورید و اگر خدا را می پرستید، شکرش را بجا آورید. ( ۲ ۷ ۱: ۲)
خدا را به سبب هدایتتان به عظمت یاد کنید، باشد که او را سپاس دارید. ( ۵ ۸ ۱: ۲)
اگر سپاسگزار و مؤمن باشید، چرا خدا شما را عذاب کند؟ خدا شکر پذیر داناست. او خدائی است که جز او معبودی نیست، در این جهان و جهان دیگر
سپاس اوراست، حکم، حکم اوست و همۀ شما بسوی او باز می گردید. ( ۰ ۷ : ۸ ۲)
بدرستی که خدا راستگوی والا مقام است .
.
الهی! ای کامکاری که دل دوستان درکنف توحید توست، وای کارگذاری که جان بندگان درصدف تقدیر توست، ای قهاری که کس را بتو حیلت نیست.
ای جباری که گردنکشان را با تو روی مقاومت نیست، ای حکیمی که روندگان تورا ازبلای تو گریز نیست، ای کریمی که بندگان را غیرتو دست آویز نیست.
نگاه دار تا پریشان نشویم ودر راه آر تا سرگردان نشویم.
الهی!هرکه تورا شناخت، راه او باریک وهرکه تورا نشناخت، راه او تاریک.
تو را شناختن از تو رستن است، وبه تو پیوستن ازخود گذشتن است.
الهی! مخلصان به محبّت تو می نازند، وعاشقان بسوی تو می تازند، کار ایشان تو یساز که دیگران نسازند، ایشان را تو نواز که دیگران ننوازند.
یا رب ز ره راست نشانی خواهم، از بادۀ آب و خاک جامی خواهم، از نعمت خود چو بهرمندم کردی در شکر گزاریت زبانی خواهم.
مناجات: خواجه عبدالله انصاری
.
هرچه بيشتر شكرگزاری كنیم.
شكرگزاری جوهره عبادت است و عبادت فقط زماني امكان پذير است كه ما همه چيز را موهبتی الهی بدانيم.
هر نفس را موهبت بدانيم. وه چه موهبتی! چنان ارزشمند است كه به هيچ قيمتي نمی توان خريدش. قيمت ندارد.
ما نمي توانيم زندگي را بخریم. نمی توانیم عشق و حس زيباشناسي را بخریم.
نمي توانیم آفرينندگی را بخریم. نمي توانیم هوشمندی و خرد را بخریم- اما همه اينها به ما بخشيده شده است.
حتي قبل از اينكه ما درخواست كنیم، برای ما فراهم شده است. كافيست ذره ای درونمان را بكاویم تا به گنج برسيم.
.
الهی!
تو یَفعَلُ ما یَشا و یَحکُمُ ما یُرید هستی
تو مالک یوم دین و صاحب اختیار هستی
تو را می ستائیم و تو را شکر میکنیم
و سر به آستان پاکت و مقدس ات می نهیم
و دعا میکنیم :
ای خدای ما، مالک ما و مولای ما از تو عاجزانه تمنا داریم،
با پاکی بی نهایتت ناپاکی های این بنده های نا چیزت را پاک نمایی،
و ما را بیش از پیش به راه خود هدایت فرمائی
آمین ای بهترین شنوندگان، و ای اجابت کن دعاها …
از بنده خدا
به خدای پاکی ها و زیبایی ها …
.
وخداوند والا فرماید:
اگر سپاسگزار و مؤمن باشید، چرا خدا شما را عذاب کند، خدا شکر پذیر داناست .(قرآن کریم سورۀ مبارکۀ نساء/ آیۀ شریفۀ: 147) …
بدرستی که او راستگوی والامقام است ….
در توضیح اين آيه گفته شده كه: «خداوند از بندگان شكر ميخواهد، شكرى كه آنان را از عقوبت جاودان ايمن سازد وشكر آنست كه نعمتها را همه ازمنعم حقيقى دانى،
و بنده وار كمر به خدمت بربندى و نعمت او را درخدمت او بكار دارى، تا شرايط بندگى بجاى آرى و آن شرط، دو چيز است: پاكى و راستى، پاكى ازهرچه سبب آلايش دين است،
مانند: ُبخل و ريا و كينه و حرص و طمع. و راستى در هرچيز كه سبب آرايش دين است، چون سخاوت وتوكل وقناعت وصدق واخلاص.
پس چون پاكى و راستى آمد، او را خلعت بندگى پوشند و پيراسته فرا پيش مصطفى (ص) برند، تا او را به اُمتى بپذيرد.
اگر چنان بوَد كه نشان اين خلعت نبيند، و نشانۀ پاكى و راستى بر وى آشكار نبَوَد، شكر و ايمان از وى درست نيايد و مردود دين گردد، و او را به اُمتى قبول نكنند.
چون بردرگاه اسلام كسى عزيزتر ازآن نيست كه پاك و درست باشد. »
.
و اما اى عزيز اگرچنان است كه درجهد و درعمل تقصير دارى، درآن كوش كه در راستى و درستى و درد شوق مقصرنباشى كه صدق محبّت، تقصير عمل را جبران كند!
ليكن زيادى عمل وعبادت كمى صدق و تقصير محبّت راجبران نكند.
.
الهى، اداى شكر ترا هيچ زبان نيست و درياى فضل ترا هيچ كران نيست، هدايت كن برما رهى كه بهتر از آن ره نيست.
ونیزخداوند درآیۀ:”۷” از سورۀ:”۱۴” ( ابراهیم)، فرموده:
وپروردگارتان اعلام کرد که اگر شاکر باشید، افزونی به شماعطا خواهم کرد واگر کفران کنید مجازات من سخت است.
.
الهى، اى سزاى كرم، اى نوازندۀ عالم، نه با وصل تو اندوه است و نه با ياد تو غم، الهى اداى شكر ترا هيچ زبان نيست و درياى فضل ترا هيچ كران نيست،
هدايت كن برما رهى كه بهتر از آن ره نيست.
خواجه عبدالله انصاری
.
خدایا عشقت را به گستردگی زمینها و آسمانهایت شکر، به پهنای شکر پیامبران و نزدیکانت، به وسعت ظاهر و باطن و اول و آخر همۀ آفریدگانت…
الهی عشقت را به وسعت مهربانیت شکر، و الهی عشقت را به پهنای کرمت شکر، و الهی عشقت را به عظمت عشقت شکر، شکر شکر…
الهی پروردگارا ! شکر …
شکرگزاری حقيقى انسان ها اينست كه بدانیم ما را توان شکر گزاری حقیقی بدرگاه او نیست، چون هر شکری که بکنیم شکر دیگر باید برای توان ادای آن شکر بکنیم …
پس خداوند به لطف و کرم خود همین شکر اندک ما را می پذیرد، و او از ما می خواهد که در برابر امرش تسلیم و فروتن بوده، و با خشوع به بند گان او
و هرآنچه که مخلوق اوست خدمت كنیم. که گفته اند:« شکرانۀ بازوی توانا بگرفتن دست ناتوان است.»
.
شکر مراتب و درجاتی دارد، تشکر به قلب و اعماق روح و روان و تذکر به آنچه اعطاء شده است، جاری ساختن بر زبان و ثناگویی منعم،
بروز شکر بر جوارح و اعضاء به نحوی که انسان در حد توان بتواند از قوای خود در جهت مصالح و اموری که رضایت الهی در آن نهفته است اقدام نماید.
درحقيقت هربنده اى، درخدمت به خداوند، فقط به خودش خدمت می كند. او بالاترين پاداش يعنى نزديكى به خداوند درشناخت او را دريافت ميدارد.
خدمت و ايمان داشتن (كيفيات وجودى يك مؤمن) برايش بصورت يك نام عمومى، يك اسم وصفت درمى آيد و ازاين طريق تنها وسيلۀ بنده براى شناختن خداوند
می شود.
وقتى خداوند درقرآن مجيدش ما را به عنوان ” اى كسانى كه ايمان آورده ايد “و يا ” اى ايمان آوردگان” ياد می كند، ما را به نام “مؤمن”
كه يكى از نامهای زيباى اوست می خواند.
ايمان يكى ازگنجهاى گنج خانۀ خداوند است، انسان با ايمان ثروتمندترين مردمان است. چون ميداند او به هيچ چيز از هيچ كس، به غير از خداوند نياز ندارد.
و به اين ترتيب اوست كه ثروتمند حقيقى است.
و علاوه براین زیباست که با کلام خود نیز شکر او را بجا آورم:
الهی، محبوبم! ترا سپاس می گزارم، سپاسی که از من بیپذیری و بحرمت آن، هر گناه حال و گذشته ام را بر من عفو کنی،
سپاسی که پیشی گیرد از سپاس همۀ سپاسگزاران حضرتت،
هر چند احدی توانا بر ادای شکر تو نیست، ولی تو به لطف و کرمت سپاس اندک ما را بپذیر، و بما مزد عظیم، که همانا برخورداری از زلال محبت توست عنایت کن…
زیرا تو پذیرندۀ طاعت کوچک، بخشندۀ مزد عظیمی …
.
پروردگارا! تو را سپاس می گوئیم …. برای تمام نعمت هائی که به ما ارزانی داشتی …
برای تمام روزهای آفتابی و برای تمام روزهای غمگین ابری و بارانی …
برای غروبهای آرام و شبهای تاریک و طولانی، یا شبهای پر از عشق و نورانی تورا سپاس می گویئم،
برای سلامتی و بیماری، برای غمها و شادیهائی که امسال به ما عطا کردی، تو را سپاس میگویئم برای تمام چیزهائی که مدتی به ما قرض دادی و سپس بازپس گرفتی .
خدایا، شکرت برای تمام لبخندهای محبت بار، دستان یاری رسان، برای همه آن عشق و محبت و چیزهائی شگفت انگیزی که دریافت کردیم، سپاس برای تمام گلها و ستارگان،
برای فرزندان و عزیزانی که دوستشان داریم، و دوستمات دارند…
خدایا! تو را سپاس می گویئم برای تنهائیمان، برای شغلمان، برای گردهمآئی هایمان، برای سختی ها و آسانی هایمان، برای تردیدها و اشکهایم،
برای ارادۀ شکست ناپذیرمان، برای توفیق توبه و بازگشتمان، و مهمتر از همه برای نعمت هدایت و بخود خوانیهایت، ترا سپاس میگزاریم.
چرا که همه اینها ما را به تو نزدیکتر کرد.
.
تو را سپاس میگوئیم برای تداوم حیاتمان، برای اینکه سرپناهی در اختیارمان نهاده ای، برای غذایمان و برای برآورده کردن تمام نیازهایمان.
برای نعمتهای بی نهایتی که زبان و عقل ما از تکرار و درک آن عاجز است…
پروردگارا! همان را می خواهیم که تو برایمان خواسته ای. و تنها از تو می خواهم ما را برضای خود راضی و خشنود سازی،
و آنقدر به ما ایمان عطا کنی تا در هرآنچه بر سر راهمان قرار می دهی، تو را ببینم و خواستت را.
آنقدر امید و شجاعت تا نومید نشوم و آنقدر عشق و محبت تا هر روز بیش از روز قبل، عشق نسبت به خودت و آنان که بهر نوعی با ما در تماس هستند برسانیم.
.
پروردگارا! به ما بردباری، فروتنی، و تسلیم و رضا عنایت فرما …
خدایا! مارا آن ده که آن به، و آنچه را که نمی دانیم چگونه از تو بخواهیم؟!
پروردگارا! به ما قلبی فرمانبردار، گوشی شنوا، ذهنی هوشیار، و دستانی ساعی و کمک رسان عنایت فرما…
تا بتوانم تسلیم رضایت گردیم و آنچه را که به کمال برایمان خواسته ای بدیدۀ منت بپذیریم.
خدایا! بر تمام مردمان دنیا برکت و بهروزی عطا کن، و صلح و دوستی و آرامش بر قلوب انسانها حاکم گردان .
آمین آمین ای مهربانترین …
.
در کنکاش خویشتن.حقیقت را کشف کردم
در کنکاش حقیقت عشق را کشف کردم
در کنکاش عشق ایمان به خدا را یافتم
و در ایمان همه چیز را یافتم
پ . ن فرجادی
.
در منابع اسلامی شکر را اینگونه معرفی کرده اند:
ثناگویی و سپاسگزاری بر زبان آوردن الفاظ نیست که بر سبیل تکرار و به منظور ساقط شدن بار تکلیف ادا گردد.
بلکه شکر گویی مرحله ای بالاتر و رتبه ای ژرف تر دارد. انسان شاکر در فیض هستی و سرچشمه رحمت و نعمت الهی تفکر می کند و از رهگذر این اندیشه به باوری می رسد
که رشته هستی او را به طور عملی و عینی به بارگاه پروردگار ربط می دهد چنین تفکر و باوری موجب می شود که انسان حتی لحظه ای از عمر خود را تباه نسازد،
و اوقات گرانبهای خویش را به عبث نگذارند و از تلاش در جهت تزکیه و سبقت در تحصیل خیرات و کمالات دست بر ندارد و برای نیل به مکارم و فضایل اهتمام ورزد.
.
خدایا شکرت، پروردگارا! به تعداد نا محدود همۀ نعمتهائی که آفریده ای، و ما را توان شمارش آن نیست ترا سپاس می گویم، سپاسی که نزد تو پذیرفته شود،،
سپاسی که برسپاس همۀ سپاسگزاران پیشی گیرد، سپاسی که نور آن تا عرش کبریا بالا رود، سپاسی از روی اخلاص و عشق، که مورد پسند تو افتد،
سپاسی که ریشۀ هر گناه گذشته و آیندۀ را درمن بسوزاند، و پرده های شک و دو دلی را بیک سو زند، سپاسی که با قبولی آن بدرگاهت لیاقت دریافت هدیۀ سپاسگزاران را داشته باشم…
هرچند میدانم احدی را توان آن نیست که شکر نعمتهای ترا چنان که سزاوار توست بجا آورد، و هرگاه سپاس مرا بپذیری، بی درنگ سپاسی دیگر بر من واجب خواهد شد…
پس چگونه میتوان شکر و سپاس ترا چنانکه سزاوار است بجا آورد؟! نه نمیتوان، مگر به لطف و کرم بی نهایتت این سپاس اندک مرا بپذیری.
ای پذیرندۀ طاعت کوچک و دهندۀ پاداش بزرگ، پاک و منزّی تو.
شکر، شکر، شکر تا بی کران ….
.
و رسول اکرم (ص) فرموده اند شکرگزارترین بندگان خدا را، سپاسگزارترین آنهاست مردم را ….
الهم صلی علی محمد و آل محمد
خداوندا! دورد فرست برنور مؤمنان، رحمت جهانیان
احمد مصطفی، خاتم پیامبران (ص)، و خاندان و دوستارانش همگی، و الحمـــــــــــــدُلله رب العالمــــــــــين …
.
از نشانی های ایمان در وهله اول
سپاسگزاری و شکر نسبت به خداوند است که مظهر لطف و بخشش بوده و با نعمتهای
فراوان مخلوقاتش را به بندگی و اطاعت از خویش فرمان داده است.
در مرتبه دوم
تشکر از کسانی که راه رسیدن به نعمات الهی را هموار نموده و واسطه این فیض شده اند وظیفه ای است که مورد سفارش خدا و اولیاء دین میباشد که:
«من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» هر کس در مقابل احسان و نیکی بندگان خداوند شکرگزاری نکند خدا را شکر نگفته است.
بنابراین اگر در جامعه روحیه تشکر و قدردانی از انسانهای خیّر، مبتکر و خلّاق از بین برود، گرایش به فعالیتهای مثبت و سازنده کمرنگ شده و دلسردی و خمودگی جای آن را خواهد گرفت.
ازآنجایی که تشکر و تشویق به انگیزش افراد در ارائه خدمات بهتر و مطلوبتر کمک میکند و روح و روان آنها را شاد و بانشاط میگرداند، این امر همیشه مورد تأکید اسلام
و پیشوایان دینی بوده است.
.
.