خدا محبّت است
بدست Parvin Farjadi • 12 دسامبر 2012 • دسته: رنگارنگیا سلام، یا نور و یا روح …
یا حی و یا قیوم، یا هادی و یا شافی، یا سمیع و یا بصیر …
یا مالک الملک، یا صاحب جلال و بزرگی …
ای مهرورزترین همۀ مهر ورزان، ای کمک یار ما!
این توئی که در هر مهربانی مهر می ورزی …
ای خوبترین و ای دوست داشتنی ترین،
این توئی که در هر چیز خوب و دوست داشتنی تجربه می شوی.
هرکس ذره ای طعم محبت تو را چشید، تا ابد ترا می خواهد …
تو خدای خوب و دوست داشتنی مائی …
تو رحمانی تو رحیمی، تو عزیزی، تو حکیمی، تو کریمی، تو رئوفی، تو یکتائی،
تو حبیبی، تو رفیقی، رفیق اعلا …
الهی تنها و تنها ترا می پرستیم و بس …
یک دم ما را بخود وامگذار …
محبوبم! بگذار آنقدر از تو پر شوم، که دیگر جائی برای خودم نماند،
گاهی وقت ها که به دلم سرک می کشم، فقط توئی و تو … و تنها تو …
تو عزیز و بزرگی، و من چقدر به مهربانیت عاشقم …
چه زیباست که می دانم حرفهای تنهائی ام را خریداری …
راستی !
اگر نورعشق تو نباشد، به کدام روشنی می شود دل بست؟!
همیشه باید یک چیزعزیز باشد، یک حضور بزرگ، ای بزرگ ترین بزرگ،
این کوچکترین کوچکت را هرگز از درک حضورت محروم مکن هرگز…
آمین
دوستت دارم ای محبوب بی همتا ……..
.
ای همدم وجود من دوستت دارم . . .
خدای خوبم ، دوس دارم خیلی ساده و خودمونی باهات صحبت کنم، امیدوارم منو بببخشی،
میدونم که خیلی مهربونی …
از روزی که دلنوشته هام رو ، در اینجا با دوستداران تو قسمت می کنم، خوشحال تر از همیشه هستم،
چون میدونم جایی هست که میتونم حرفای دلمو توش بنویسم . . .
همیشه از اینکه همدمم بودی راضی بودم، و مهم ترین آرزوم این بود که تو هم از من راضی باشی –
تا اینکه چیزی بهم عنایت کردی که حتی خوابش رو هم نمی دیدم، آره عشق خودت رو بهم عطا کردی . . .
تا قبل از اون همه رو دوس داشتم، ولی عاشق کسی نبودم، و حس عاشقی رو اینطوری نچشیده بودم،
تا اینکه در سحری مبارک افتخار تحول درونی به من ارزانی داشتی. تازه فهمیدم معبود قابل پرستشم کیه،
چون تو در وجودم بودی ولی من هیچوقت حس محبتت رو اینطوری نچشیده بودم . . .
بله تو به درخواست های من جواب مثبت دادی، و منو از احساس بی ثمر بودن زندگی نجات دادی،
عشقی رو بهم عنایت کردی که تا آخر عمر شکرگزارتم . . .
چون حالا معنای بندۀ خدا بودن را بیشتر حس میکنم . . .
من تازه بعد از اون معنی شیرینی زندگی رو چشیدم، و تمام لحظاتم دیگه از یاد تو پر شد . . .
چون آدم عاشق بیشتر میتونه لحظاته عرفانی رو درک کنه . . .
خدای خوبم، حالا اومدم اینجا تا ازت تشکر کنم، بخاطر همه چیزهایی که این مدت بهم دادی، یا حتی ندادی،
چون می دونم که اونقدر تو ما رو دوس داری، که اگه چیزی رو ازت بخوایم و برامون خوب باشه،
حتماً بهمون عنایت می کنی،
و اگر ندادی حتماً اینطور صلاح میدونی، و منم راضی به رضای تو یگانۀ مهربونم هستم . . .
خدا حونم شکرت می کنم که تو از راز دلها آگاهی، و خودت می دونی چقدر شکرگزارم . . .
هر چند ازعهدۀ احدی برنمی آد که شکر تورو بجا بیاره . . .
خدایا، بار پروردگارا کمکمون کن . . .
معبودم !!!!
یک لحظه، یک لحظۀ کوتاه هم مارو بخودمون واگذار نکن، به تو نیازمندیم، نورت را از ما هرگز دریغ مکن . . .
دوستت دارم تا بی نهایت . . .
خدای دوست داشتنی من… متشکرم که اجازه دادی که صدای بنده های عاشقت اینطوری بگوش هم برسه،
خدایا شکرت برای این دوستای پاک و مهربون و گُلی که بمن دادی،
الهی شکر و سپاس این بندۀ کوچیکت رو بپذیر . . .
خدایا دستم خالیه، اما به لطف خودت دلم پر از عشقه . . .
عشقی که همش دوس دارم با همه قسمت کنم . . .
اما خودت میدونی که همه پذیرای اون نیستند، دل مشغو لیای زندگی نمی ذاره بوی محبت ترو حس کنن،
خدایا اونارم ببخش، و از یه راهی که خودت بهتر میدونی معنی محبتت رو بهشون بچشون،
خدایا کمک کن گوشهاشون به صدای زیبای تو شنوا، و چشم هاشون بدیدن نشونه ها و آیات تو بینا بشه . . .
آمیــــــــــــــــن ای مهربانترین . . . خدایا شکرت. . . خدایا شکرت . . .
بندۀ کوچک کوچک تو .
.
.
خداوندا! نثار دل من، امید دیدار توست، بهار جان من، مرغزار وصال توست _
الهی موجود عارفانی ـ آرزوی دل مشتاقانی ـ مذکور زبان مداحانی ـ
و ای صمدی كه از ادراك ما جدایی، و ای احدی كه در ذات و صفات بی‌همتایی،
و ای قادری كه خدایی را سزایی، و ای خالقی كه گمراهان را، راهنمایی …
جان ما را، صفای خود ده، و دل ما را، هوای خود ده، و چشم ما را، ضیای خود ده،
و ما را از فضل و كرم خود آن ده، كه آن به.
این بنده چه داند كه چه می‌باید جُست داننده تویی هر آنچه دانی آن ده …
خواجه عبدالله انصاری
